HÂL
Koca gözlü bir güvercin uçsuzluğunda
Bacaklarım uzanır bucaklarına. Küçücük ve nazenin sallanır Sözlerimin salıncaklarında. Aşk, hiç bu kadar kader olmamıştı, Matematik olsak, Kesişen doğrular olurduk. Edebiyat olduk, Böyle olduk. Adını defalarca ansam da İlk harfin, ilk harftir, bunu biliyorum. Ve ilk defa imlâlara doğuyorum Gölgenle gölgem Yeter aşkı anlatmaya. Cisim bizden çok uzakta, Ellerimiz çok uzaktan tutunur salıncaklarına Sözlerimin. Ne kadar söz varsa, Sazımda. Ve bu şiir senin için. Ve hatta bu şiir senin için, Çok şey ifade etmeli. 23.02.2015 Emre GÜLBÜZ |