SEN DE HERKES GİBİ SEVDİNBaşka olur sanmıştım Seninle doğan güneş. Hep mavi kalır gökyüzü, Küllenmez içimdeki ateş, Söyleriz türkümüzü. Sabahı bekler mi gece Rüyaları süslerken hayalin? Yıldızlar dudaklarında hece. Gönlüme yazılırken arzuhalin Yalnız bana sorulur sanmıştım Cevabı ‘aşk’ olan bilmece. İçimde filizlenen tomurcuk Nefesinden aldı rüzgarını. Sevgi damıttı bakışların, Yağmur oldu her öpücük. Güller solmaz sanmıştım Sen bilince baharını. Sen de herkes gibisin Herkes kadar bahar, Herkes kadar yârsın. Çiçekleri koparan rüzgar, Sabah olunca biten rüya, Kalbimi çalan eşkıya Hüzün yüklü sonbahar. Sen de herkes gibisin. Herkes gibiydi gidişin. Yine ayrılık doğurdu yollar Kavuşmaksa hâlâ firar… YILMAZ İMANLIK [ /italik ] |