Huzursuzum...
Huzursuzum
Kalemimden dökülmüyor kelimeler Gecenin kasvetinden sıkılıyorum Yalnızlığın en kalabalığını yaşarken Gökyüzünde yıldızlar suskun Rüzgar bile huzursuzluk fısıldıyor ruhuma Yalnızım şu koskocaman alemde Ellerim yalnız Gözlerim yalnız Nefeslerim yapayalnız.... Terkedilmiş bir tekne misali Boyası dökülmeye başladı kasaramın Pervanesi pas tuttu hayatın Pusulası kaybolmuş Limanında hazır yelkenliler yok artık; Mutluluğa dümen kıracak Yaş bile kalmamış gözpınarlarımda Sevda için akacak Birer birer törpüleniyor zamanın kuytuları Biliyorum; Maziye gömülen her saniyesi Yalnızlık limanında benliğimi dağlayacak... Metin Kaya İLHAN Faroz TRABZON |