Hicret Nakkaşı
Bir an ölüyorum sandım.
Korkulu bir rüyadan uyandım. Her gün öldüğümü unutmuştum o an. Beynime sıçradı akan kan. Rüzgarı suçladım yapraklar dökülünce. Ağzımdan çıkan sözler gönlüme kelepçe. Aşkı bulmak için geceme kattım gündüzümü. Kimliksiz bir adam oluverdim kaybettiğimde özümü. Anıların sarhoşluğu hiç etti dünümü. Dünümü düşünerek hiç edemezdim bugünümü. Bir karar aldım yarınlara vasiyetim. Hakkın yolunda bu son hicretim. Gönlüm aç iken hakikat gözüme perde. Kirlenmiş bir alnı nasıl da pak eyledi secde! Günah talebesiydim hakka çıktı yolum. İbrahim’den geçtim ateş oldum mesudum... |