Elimde resmin, dilimde adın,
Yüreğim kanıyor yokluğunda,
Ruhum, ruhum üşüyor,
Ruhum ağrıyor...

İmkansız bizim aşkımız,
Sonu yok,
Yarını yok,
Biliyorum ömrüm,
Ruhum ağrıyor...

Bazen sövmek yaramaz işe,
Kadere, o kaderi yazan kaleme...
Yumruklarsın duvarı,
Dilinde en ağır küfürler,
Gözünde yaş bitmiş kan akar,
Ellerin yara içinde,
Ama dindirmez ruhunun acısını,
Yetmez ömrüm...

Gitmek gerek bazen ömrüm,
Daha fazla acı çektirmemek için,
Saçının teline kıyamadığına, en büyük acıları yaşattığını anlarsın,
Anlarsın bu sevgi acıdan başka bir şey vermez ona,
Başkasının yakmasına izin vermeyeceğin kişinin canını en çok yakansındır,
Ve gitmen gerekir...

Gidiyorum ömrüm,
Çok uzaklara,
Bambaşka şehirlere,
Uğruna çıktığım karanlık kuyudan,
Daha karanlığa, gidiyorum,
Gitmem gerek biliyorum.

Ve ben seni çok seviyorum...
Özür dilerim ömrüm,
Özür dilerim,
Özür dilerim...
Ben seni,
Çok seviyorum...