SEN VE BEN...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Udumbara Çiçeği,3 bin yılda bir ender çiçeklerden biridir. En son Elazığ’da görülmüştür.Hintlilere göre adı;
Cennetten Gelen Hayır çiçeğidir. Bir köprüde karşılaştık Sen ve ben. Sen karşı yönden geliyordun Ben tersten. Kitlendi bakışlarımız aniden Mıhlandık olduğumuz yerde Ve dünya durdu öylesine... Kim bilir Belki de Tanışıyorduk fi tarihinden Belki de Kader denilen cilvenin adıydın sen. Bir merhaba bile diyemeden Kapıldık insan seline Aktık birlikte meçhule ... Sen Benim için Eşsizdin Bilinmezdin Udumbara çiçeğimdin! Ve bu dünyadaki biricik hayalimdin! Gökteki bir yıldız gibi gözlerimden kayıp gittin. Biliyorum Artık Hiç görmeyeceğim seni. Bilmeyeceksin neden beklediğimi Bilmeyeceksin bir olmazı sevdiğimi. Cemre gibi Yüreğime düştüğün günden beri Sallanıyorum aynı yerlerde. Herkes diyor: Kim bu meczup? Kim bu sokak serserisi? Kim ne derse desin Öyle veya böyle... Umurumda değil bu kahrolasıca dünya! Kafayı yemişsem kime ne bundan? Uslanmazım işte! Yüreğimin bekçisiyim gündüz gece! Gözlerim hep seni arıyor karşılaştığımız o yerde. Gelip geçen ruhsuz yolculara soruyorum. Öteleniyor Kovuluyorum... Sanki yer yarıldı da girdin içine Kanatlanıp uçtun gökyüzüne. Bi görsen beni uzaktan Asılı kaldım korkuluklarda. İnceldi ipim salına salına Boğuluyorum Geberiyorum Şubat ayazında... Senin için Tutunuyorum bu yoz hayata. Kurşun sıkmıyorum umuduma! Sadece Yalvarıyorum her gün Allah’ıma Yeter artık! Ezanlar suyu hürmetine Bekletme artık şu garibi... Geleceksen hadi gel be! Yazan: MEHPARE GÖKÇE |