Vurdu...!
Bir zamanlar Ağa idim, Bey idim
Bel büküldü,diz yoruldu yaş vurdu Veren el`dim,gönüllerde ney idim Ceylan gözlü,Hilal gibi kaş vurdu Nefesim daralır,yüreğim buzda Ağzımın tadı yok,yemekte tuzda Dost diyerek,yaslandığım omuzda Yürek vurdu,gönül vurdu,baş vurdu Ömrümün Tireni ,gelip geçerken Son İstasyon kayıp,son heves erken Alıştım darbeye,iki üç derken Yetmez deyip vefasızlar,beş vurdu Dünyanın direği,çatladı artık Sabır taşı çoktan,patladı artık Kötüler iyiyi,katladı artık Umut vurdu ,hayal vurdu,düş vurdu Hep yarına baktım,dönmedim düne Kıyam ettim,zalimlerin zulmüne Eğilmeden geldim,Şükür bu güne Damga vurdu,mühür vurdu,fiş vurdu Helal yedim,meyletmedim harama Razı oldum,Meclisteki sırama Rüzgara vermezdim,bahtımı ama... Can dediğim o nankörler,taş vurdu Taşı sıkar, su çıkarıp içerdim Kan doğrayıp, ekmeğime aş yerdim Bükülmez bileğim,Aslanım derdim Hazan vurdu,Boran vurdu,kış vurdu Son yaz bitti,gelmez artık Baharım Ağustos`ta yağmur,Temmuz`da kar`im Kuzu postu giymiş ,meğer dostlarım Fitne vurdu,fesat vurdu,keş vurdu Ozan Karapece |