YOLCU VE HANCIKara-sarı bir gül’dün, Solgun, çelimsiz, Üstelik Yaprakları, rengi, kokusu Hepsi yalancı... İçimde kocaman bir boşluksun şimdi Ve kulaklarımda bir uğultu sesin. Nefes nefes küsüşüm kadere Ve gözlerimde O, kahreden unutulmak inancı... Şarkılarda yepyeni anlamlar buldum, Küçücük şiirler yazdım, Her biri bin dert gibi binlerce anı; Kısa günün kazancı. Yalnız dolaştım kırlarda, Taksim’de otobüs bekleyenlere, Akşamları, vapur iskelelerine bakındım, ’Budak Pastahanesi’nde boşuna aradım bir âşina yüz; Hepsi yabancı... Ne zaman buradan geçsem -Ya da her gün bu vakitler- Sol böğrümün az üstünde Hafiften bir sancı... Gittin, Bir acı gibi çöktü içime Yaşamanın usancı... Bir sıcaklık kaldı sağ elimde; Sol elimin utancı... NOT:Yolcu, yolunda gerek Kıvransın hancı! ... Ünal Beşkese (1962) |
Derin bir iz dinmeyen bir sızı. Sol elin günahı ne diyor insan ...Sol yanında üşüyorken...
Her zamanki gibi soluksuz okudum şiirinizi. Ayrılıkların verdiği sancıyı duyumsadım...
Daim hayranlığımla. Sevgi ve saygılar...