'Derdem'Üç kâfile, iki zemzemi suyundan , bir asırdan dönsem Mahsuni gözlerine aksam tutunsam kıblegâhına yüreğin Sana yansam, ağlasam öper miydin sevdamın alnından Âh sesinin ezgi tınısı ruhumun eflâtuni tabakasında morfin Bilsen ki, sızın da aşk d’okurum iğneden geçilmemiş kelâma nakkaş işlerim İçimden aruz-i şiir yağmurları dökülür sus dilimin yankısına Ben ’şiir’ dedim sen şiir sanırsın Oysa şiir değil yüreğim ezgini Şimdi... İhya et Şuur’a gözlerini gözlerime Rabb’ın tavsırıyla İki rekat şükrün namazını kıldır yüreğimin avuçlarına Göğsünün bahozlarında sur’ra üfle bendimi... Rahne Göğsünün avlusunda yıkansın tenim Şahadet getiren gecemin dudağından öpsen O zaman Failli meçhul göğsümden kırlangıçlar uçar Asur’una getiren ecnebî alfabenin İbranî ve Aramî harflerin teolojiyle kutsal iki ırmak Yüreğinin kutsallığına varışım Ölüm ki, yokluğun ’Derdem’ Feel yaprak dökümü coğrafyası yüzün Her bir imlam gecenin ay ışığı, ciltbentdi meşin parşömenilere yazılan Tekil, çoğul tümcelerimin ağrı sızısı içimin deşleşi.. Derin uğultular rüzgârın iniltisi istiflenmiş Bamteli, göçük kentlerin Lirik yağmurları dökülür ölümsüme Şimdi kalem: ’yak yandır kelâmları ağlat hecesi mısrasını’ derde.. Titreyen ellerim yazmaktan kaçınan mürekkep Yazarsam ya kalem intihar eder yada şiir İyisi mi sussun yüreğimin kelâmsızlığı.!! Gergefinde tenini giyinirken ebadsı ruhum Sesinin duvağı peştamal olsun yüzümün kır’asına Karanlığın yağmurları yağdıkça üzerime Ayinlerin aforozu muteberdir palazlanan bedbâh kaderim Yabanıl dingin cüz-zem ölü idim Kays gözlerine İbrişimle diktiğin vâkit sendelerimi Elemden musiki ateşi, dayanılmaz çilesim Sana büyüyemedim ’ Derdem’ Ve kederini anlatan sayfalara ağlamakta bana düşüyor Âh bağrımdaki kömür lekesiyle avucumdaki çörekotları arasında Dicle şâirane hâyalin Gözlerinin silueti belirir yüreğimin derin burukluğuna Yangın terin narında dönen gülkuru’suyum ’Derdem’ Her şey bir sanrı ötesi olmayanla kalan Keldanî kavimleri yansınn..!! Bi ben öleydim Şiirime sesiyle, nefesiyle can veren değerli şâir Deniz Pınar’a sonsuz kalbi teşekkürümle... |
Âh bağrımdaki kömür lekesiyle avucumdaki çörekotları arasında
Dicle şâirane hâyalin
Gözlerinin silueti belirir yüreğimin derin burukluğuna
Yangın terin narında dönen gülkuru’suyum ’Derdem’
Her şey bir sanrı ötesi olmayanla kalan
Keldanî kavimleri yansınn..!!
Bi ben öleydim
TEŞEKKÜRLER ....YÜREĞİNİZE SAĞLIK....SEVGİ VE SAYGI İLE...