SEN!
Sen!
Ne zaman adını işitsem; Kulağımdan yüreğime ince bir sızı dolar. Gözlerim kara bulutları toplarken başına, Adın içimdeki havayı iyice bozar. Tir tir titrerken içim, Korkar içimdeki çocuklar... Sen! Ne zaman adını işitsem; Kulağımdan yüreğime azar azar sancı dolar. Başlar yine içimdeki kavgalar, Devrilir kalbimde bir bir duygular... Parmaklarım ciğerimi yakacak tütünü sarar, Ellerim gönlümün rakı sofrasını kurar, Rakı dolar, dil susar, gönül yanar, Birde ben dolar, ben susar, ben yanar... Gürkan Bektaş - Ankara / 2014 |