DAVETGel, gurubu seyredeyim kirpiklernin ardında, Çünki, güneş, gözlerinde daha mutlu batıyor. Sonra, akşam, bir ilâhî zevkle çırpıp her rengi, Rengârenk bir çatkı gibi saçlarına çatıyor. Gece, deniz, öpüp çıplak ayaklarnı, sarhoşken, Suda aksin, mehtâp ile sarmaş dolaş yatıyor. Sen, başını omuzuma yaslayarak durunca İnan, kalbim, sana şiir söyleyerek atıyor. Gel, naz etme, taa yürekten bir tebessüm et bana; Her gülüşün, bûsen gibi canıma can katıyor... Ünal Beşkese |