Sakın Kanma Ha!
Nice hükümdarlar bırakıp gitti,
Şöhrete, makama, mülke kanma ha. Varlıklı mağrurlar eridi, bitti; Dünya malı bana kalır sanma ha. Hiçbir kimse ortak olmaz zarara. Dostlar uzaklaşır, düşünce dara. Hakkın olanı al, helali ara; Haksızlık yapıp da, mala konma ha. Kof kişiler kötülükte yarışır Kapanmış yarayı devamlı kaşır İşine geldiği gibi konuşur! El sözüne aldanıp da, kanma ha. Doğru söyleyene kızıp, darılma Zalimin zulmüne baş eğip, yılma Haktan, adaletten zinhar ayrılma; İnsaflı ol, hep kendine yonma ha. Asaletli olan, ahdinde durur Sonradan görmüşler, görgüsüz olur Bir iyilik yapsa, bin kez söz vurur; Muhannetin pis suyunda yunma ha. Onurunla yaşa, hak yoldan şaşma Çirkefe, fitneye, şirke bulaşma Kendini iyi bil, haddini aşma! Rabbimizden gayrisini anma ha. Mehmet Postallı / 2015 |