İZ DÜŞÜMSevdanın karasıyla boyadın türkülerimi ne söylesem ne yapsam çocuk gönlüm avunmuyor masal bu ya balondan şehrin lunaparkında kesişecekti yollarımız atların karıncaya dönüştügü dünyanın dönen dolaplarından bi habersiz pamuk şekerli bulutların üstünde çarpışacaktı gözlerimiz, Hiç konuşmayacaktık belki, belki de hiç susmayacaktık ya da yazmayı öğretecektim sana sen de bana cümlenin sonuna nokta koymayı sensizlik boğazımda yutamadığım lokmayken ismini sığdıramadığım alfabe dilimin ucunda nemli bir küskünlük genzimden yalnızlığıma doğru akarken ıslak şehrin ışıklı caddelerinde bir sevdanın izdüşümünü aradım bu kaçıcı yanılsama……. |
tebrikler yetkin kalem
saygılar