Tuzla Dokundu Tutamamak
Sarı otlardan
bir kuşun içine girdiğin sanki uçar gibi sakinliğin eteğine En çok anlattığımızdır konuşmadan olan gözlerimin içinde gözlerinin sorusu suskunluk içime boşalıyor seni çiziyor herşeye durmadan Kötü bir şey olmalı saplantısı belki aksiliğin turuncu sözcükler kullanma bana Beklemek kırılan bir dalda ağaç sanmak, ağaç olmak çizmeliyim ben ruhumdaki delilikleri şiir hakkından gelir içimdeki zehirlenmelerin içime bağlanan düğümleri tehlikeye ayak basan çocuğun sarsıntılarıdır şiir bir hayal kuyusuna eğilmiş bakıyorum suyun tadına varmadan kurur su ayaklarım durur gitmekten güller sayıklar ışığı ... konuşacak kimse kalmadı kavramaktan korktuğum soğuklukla doldu üstüme geldiğinde gördüğüm çorak bedenimi küle yatırmış boğuluşlar nerden bilebilirdiki dünyanın balmumundan damlayan bir yanardağ olduğunu bir poşet dolusu yanılgı kilitli bir giysi gibi yalnızlık çaresi tutumsuzluk sayıklarken ayna incitiyor gibi üstünkörü üstünü örtüp kaçıyorum suçluca bazı şeyler hiç susmaz ama ayna içindeki taş parçasına geri dönüp hasar eklesede derime nasıl olsa dünya onu tutan sabırsız ellerle dolu şiddet içinde ki ayağı yalın bir çocuk gibi katlet bilinci aklın ermesin daha küsme ve oyna mayınların içinde oyununu... Gözlerimizde deli bir kuş bırak kaçsın tutturduğu yere... |
Alkışlıyorum güçlü kalemi
Yüreğine sağlık
_______________________________________Saygılar selamlar