Günler kısalırkenCesaretimden boşanmak mıydı bunun adı? Bir türlü sabrımı terk edip yoluna serilen ben olan, b/eni! Taşların arasından ayıklayıpta toparlayamadığım Rengim limon küfü mü, yoksa yosun yeşili miydi? Sap ile samanı ayıramayan bahtım! Ne çok güvelenmiştir, nezdinde şiirlerim Tozlarının gözlerime kaçıpta yaşarttığı.. Heyhat! Bu büyük bir acımasızlık Sızlanarak kendine buz mevsimimsin dediğim. Yoksa eksik kalıp sürdürmek miydi? Yağmurun mevsimsiz yağması gibi, acımasız! Günübirlik ayakları çıplak ve sen çamuruna belenen.. Günler kısalırken Yokluğun benden, bir iyice uzasın artık İsimsiz gezegenler uzaklığında! Bundan sonra, bana değil sana Kırağısı çalsın, zamanın heybet/siz duruşuna Hemzeminin kararmış , kimin gam haddizatında? Kışlarımın göç edip gönül vuslatını Başka sıcak mevsimlerinde aramaksa! Ara desin, sırma saçlı gönül meleğim Keskin fısıltısında kulağıma Birde Beni sinem üzre öperek! |