SORGULAMABen çocukluğumda öğrendiğim Özgürlük denen bu türküyü Sana büyüyünce söyleyecektim... Göklerin bulutlarına ısladığım son kalan umudun Ne olursa olsun köklerini bahar toprağından Çekmeyecektim.. Sadakatine bağladığım güvenin bel bağlarına Şeytan kime ne fikir verirse versin Aklımın unutkan köşelerinden kimse için Çözmeyecektim... Yağmurları düşürdüğün avuclarından Gene, Saklamak icin bulutların su güğümünü seçmeyecektin... Sevdalar dikilirken eskiyen yerlerime Yokluğunda susayan toprağin alevine Kinayeli, iyilik olsun diye Göstermelik ağlayıp Kuru otları basmayacaktın üstüme Nasılsa bir yok oluşun Aklında kalan değil miydi benim adım Derdine astığım yaşlı bir mendile yatarken Gözlerinin sevgilisi olamayan bakişlarım Belliki bir gün hatırından silinip gidecektim.... Iki ayağımdan başka Kimeydi benim şu dünyada Taşınmaz mis gibi görünen Tüyler kadar hafif olan Yükümün ağırlığı Sahi söyle ey sevgili Tek başına kalmış kederimin kardeşi Sen derdin dilinden anlıyor muydun.. ? Yoksa benden ayrı Unuttu sandığın o türkünün rüzgarda ki Sesini mi dinliyordun.... ELIF EDENHAUSER 26/01/2014 |