BİR GÜN Kİ ....Altin bileziklerini takarken koluna Saatleri çevirir durur aklım Getirmez belki diye gitmeler Senin için uygun olan vakti... Bir muamma... atarken başından seni ve beni Bizlere benzeyenlerin sırtımızdan tutan ellerini Bir sögüşmek tutarki göğün bulutları arasına sıkışan Gençlerin düşlerini Gözle görülür...birini oturtup, diyerini kaldırdığı Cinlerin bile perileri.... Nefret, cok uzaklarda hiç bir seyden habersiz Uyuturken kendi kendini... Görmez ve duymaz çünkü kulakları Aptallık denen pamuk ile tıkalı... Ey sevdası paslanan demire dişlerini bileten öfke.... Güneşin parıltısını aklından çıkarmasaydın keşke... Birde ay’ın şarap tadını ağzından... Unutma yağmurun dayağı özde deyil...Sözde adam eder insanı...! Bırak yağsın toprağa yağmurun bu kadar yasası varken Çimenlerin benden daha güzel söyleyecekleri vardır belkide... Hayat bu...insanın bir ısrarla başına geçen Kulağı sağır imdat...’oh olsun sana’ der gibi Ey sevinci kederinde eskiten Bu üzüntü sana tanıdık deyil mi Topraga tohum günlerinden Kaldırırken şen şakrak sesler beni Oysa sevdan, sevdan kanadında gezdire bilen Tek özgür kuştu beni... Hiç indirmese dediğim.... Elbet bahanesinde deyilim kusurların Mesela...ask diye hiç bir delilige Tahammülümün olamayacağı gibi... Mantığımdan inenin, sırtımada binemeyecegi gibi... Bir kuşluk vakti yüzünü yıkayan günün Ellerine döktüğüm Bir tas umudun serin suları gibi Calkalanır durur içimde askın biriken göz yaşları Ölgün ve yılgın günlerin bilinmez bir günü Özlemlere ördüyü gibi... ELIF EDENHAUSER 20/02/2015 ŞİİRİMİ GÜNE TAŞIYAN EDEBİYAT DEFTERİ SECKİ KURULUNA SONSUZ TEŞEKKÜRLER |