Meçhul Zamanlar
ben şimdi gidiyorum
gelecek zaman döneceğim elbet söz veremem hangi vakit olur bilemem belki kar mevsimi ellerim buz kesiği dudaklarımın kenarı soğuk yanığı biraz kırgınlıklarım olacak yanımda getirdiğim biraz hırpalanışlarım eskisi kadar gücüm kuvvetim yerinde olmaz sanırım ama beni seven çıkacak mutlak merakla dinlerken hikayemi acıyı sevmem pek bahsetmeyeceğim zaten içimde bir kız çocuğu ağlarsa ağlasın hüngür hüngür dizlerinin üstünde gönlünü yaparım ben saçlarını tararım uçlarına kurdele takarım avuçlarımızdan yuva yaparız uğur böceklerine belki bir kelebek tarlası buluruz dinlenirken takılıp gideriz peşlerine ben şimdi gidiyorum döneceğim elbet hangi vakit olur bilemem Gülnur Ateşoğlu |
Şiiri çok beğendim, tebrikler…
Kaleminize ve şiirinize sağlık...
………….………………. Saygı ve Selamlar…