Kaç Tende Sabahlayayım
Geceye haps ettiğim duygularım var
Üzerini örttüğüm Gelenlerin görmediği Gidenlerinse için de kaybolduğu İnandığım bir sürü yalanlarım var Gidenlerden bana hediye kalan Her gün tekrar tekrar yaşadığım Yaşadıkça, kin ve nefretle dolduğum Göğsümden vurulduğum bir sürü yaram var Melhem yerine tuz bastığım Kırılmış yerleri kirli bezlerle sardığım Kimsenin bilmediği yaralarım Elimi eteğimi çeksem şu hayattan Sebebini kim bilecek Yada Adamlığımı satıp Üç kuruşluk sevgilerle mi avutayım kendimi Bilemiyorum Söyle Şimdi kaç kalbe girimde unutayım seni Kaç tende sabahlayayım Hangi gözlerde derinlere dalayım Çok yalanlar yaşadım senli zamanlar da İnanmak istemesem de İnandım göründüm hep Ve sustum... |