en güzel şarkılar taş plaklarında olur gülüm
taşlaşmış yürekte değil
ıtri bile sevdaya yaz dememişken sen nasıl zemheriyi yaşatırsın bahara
ki kadim bir öğretinin baş rolündeki iki yüreğin peteğindeyken aşk



anılar naftalin kokulu kadife kaplı kutuda pusuda
puslanmış zaman bir tutam zencefil tozu anılar gibi buruk
eskiciye satılan düşler şimdi antika değerinde bilirsin
bilirsin de kar yağan başın dikilir aşkın önüne gülüm



masamda bol acılı ezme o son lokma gibi nefis bir aşkın tadı gizeminde
sen yoksan tüm şiirler gölgesini yitirdi gülüm
ellerimde soğuktan moraran sevdanın izleri gibi ayrılığın
taş plakta sensizliğe bırakan melodiler suskun
defne yapraklarını ruhuma ört ey rüzgarı öpen kadın



ah bir çalsa kapımı aniden
yosun tutan yüreğimdeki gizli sen yeşerse
yeniden alev tutsa Anka kuşu düşlerimiz
şöminede demlense aşk tadında kahvemiz
ne olur geri dön ey rüzgarı öpen kadın
yeniden yazılsın bizim masalımız



Mahmudiye Düzkaya