DEMLENİRKEN ZAMANIN GÖLGESİNDE
Muazzam bir mavi eşlik eden
Umudun rengi ve göğün Hatta görmediğim gözlerinin… Yankısı o seyrin Yamacımdaki sessizlik Bağnaz bir teselli benimki Varla yok arası Arşınlarken ve adımlarken maziyi. Hoş bir tesadüf belki de Var olmamış bir düş Ölü ve yitip giden Çok şey var geride kalan Bir yarım nasıl da tahakkümperver Sancılı yarınlarım Belki de tekne kazıntısı o çocukluğum Yoldan çıkmamak adına olsa da Nasıl da bağnaz nasıl kabul görmez. Korkmaksa, en alası Sığınmak ise En iyi bildiğim… Rahmetidir hep bellediğim; Kâh sağanak kâh çiselti En çok sevdiğim. Bilmez miyim nasıl da savsakladım Elime geçen nice eksiltiyi Tümlenmek iken tahayyülümde Azalan günbegün. Mırıldanırken o şarkıyı Adını dahi bilmediğim, Seyrettiğim en son film; Sonunu görmediğim… Elimde kalem, dilimde aynı replik Devinimi şu âlemin Vakıf olmak düzene Ya da kendine Demlenirken zamanın gölgesinde. |