KIYAM-ET
Yüzün tanınmıyor gönlümce.
Kıyam-et ! Bozulacak düzen. Kar kışlara sığmayacak, İnsan yeryüzüne sığmayacak, Günahlar ceplerimize. Sığmayacak insanlık içimize. Kıyam-et ! Tüm tutsaklığa af çıkacak bu gece. Harabe evlerimiz, yeniden harabe. Gölgelerimizden önce düşeceğiz yere. Dağlar tepemize çıkacak, Bulutlar ayak altlarında... Ne sefil hal ki umursanmayacak kimse Bedenen de ruhen de Kıyam-et ! Dem koyusu yalan içinde, Çay kokusu arar gibi kılıfım. Kuyular derin kazıldı Kıyamet ben tarafım. Efruz Merve YILDIRIM |