YORULDUM ARTIK GÜL YÜZLÜM
Bir gecenin karanlığına karışıyordu benliğim
Canımdan can alıyordu sensiz geçen günlerim Çıkmaz sokaklarımda tesellim oluyordu sessizliğim Sevmekten yoruldum artık gül yüzlüm Sonbahar akşamları gibi dertliydim Sensizliği hüzünlü bir ah gibi içime çekmiştim Ne çare ki kimseyi sen gibi sevmemiştim Sevmekten yoruldum artık gül yüzlüm Benliğime sensizlik çok ağır gelmişti Karşılıksız kalan her sevgimde gücüm daha da çok tükenmişti Her sevdada olduğu gibi bu yürekte yolun sonuna gelmişti Sevmekten yoruldum artık gül yüzlüm Mahmut AYDINLIK |