Anasız On Yıl
Hasretinle geçti koskoca on yıl;
Bu kara toprağa gireli, anam. Nasıl unuturum ben seni nasıl? On senedir içim çıralı, anam. Sensiz yaşamaya alışamadım Yaşıyor olsam da, kalmadı tadım Şehirde, yaylada seni aradım; Bulunmaz gönlümün maralı anam. Senin yaylan Ayvan, Gökoluk, Suna Vardım baktım eller konmuş yurduna Birdenbire gittin doymadım sana; Yüreğim bu yüzden yaralı anam. Takardın önlüğü, koyun sağardın Bebeğini şelek yapar bağlardın Bazlamayı sütyüzüyle yağlardın Edepli, şefkatli, töreli anam. Kokuların hası ana kokusu Yoğun olur âşıkların duygusu Sevgin emsalsizdi, sütün bengisu; Hayat bu dünyada süreli anam. Mehmet Postallı / 13.01.2015 |