BABA
Baba;
“Allah’ın selamı üzerine olsun” diyerek başlayayım lafıma, Ve sakın söyleyeceklerim için kızma bu oğluna, Ama özledim işte seni ne yapayım? Baba, “Yanındayım” demen bile yeterdi korkuma, “Oğlum” diyerek hiç basmasan da bağrına, Beni sevdiğini biliyorum, Ve baba emin ol bende seni deli gibi seviyorum, Beraberken anlaşamasak da pek, Aslında hep yanımda olman dileğim, Her zaman arkamdaki güç olman isteğim, Sensizken baba çok korkuyorum, Ve inan, Bana bağırmanı, kızmanı ve o tatlı kavgaları özlüyorum, Ah be baba; Bu ayrılık acısını hissediyorum derinden, Baba çocuk gibi korkuyorum sensizken, Biliyorsun senin bir dağ gibi duruşunu hissetmem, Bu dünyaya rest çekmeme yeter, Baba senin varlığını hissetmem, Şu İstanbul’u çıra gibi yakmama yeter… Ah be baba; Değerini anlamamış olsam bile, Yeri gelmiş sözünü dinlemediysem de, Hepsini cahilliğime, çocukluğuma ver, Baba senin sadece yak demen, İstanbul’u cayır cayır yakmama yeter, Baba gençlikten midir bilmem, Hep ters düştüm sana, Yap dediğini yapmadım, Ama hepsini yaptım, yapma dediğin ne varsa, Ah baba, Şu ufacık oğlundaki inada bir baksana… Baba, Ayrılık adamı ne yapıyor biliyor musun? Yalnızlık her şeyi anlatıyor insana, Senin yanındayken o kadar korkusuzdum ki ben, O kadar güçlüydüm ki, Çünkü koskoca bir çınar vardı sırtımı dayadığım, Bu hayatta görmediği dert kalmamış, Bu hayatta bir gün başkasına el açmamış, O tecrübe abidesi vardı sırtımı dayadığım, Ama şimdi, Yok baba kendime güvenim, Beni şimdi kim koruyacak, Kim arkamda duracak, Kim bağrına basmasa bile, arkamdan avaz avaz bağıracak, Beni çocukken gezdirdiğin gibi, Kim gezdirecek beni şimdi, Sakın bana “Koca adam oldun” deme baba, Biliyorum senin gözünde çocuğum hala, Ve hep öyle kalmak istiyorum inan bana… Ah baba; Hangi kelime beni sana affettirir, Şimdi diyeceksin ki “Ne yaptın”, Böyle dersin biliyorum çünkü benim babam merttir, Ah benim adam gibi adam babam, Bunu herkes bilsin bu dünyada senden başkasını tanımam, Ama şu yalnızlığımda yine yanımda olsan, Bana yedi gün yirmi dört saat bağırsan, Hatta hiç yapmadın ama, Kaldırıp elini ikide tokat patlatsan… Ah be baba; Her şeye razıyım, Yeter ki bu durumdan beni kurtarsan, Biliyorsun baba, Senin bir yak demen, İstanbul’u çıra gibi yakmama yeter, Hadi “Yak oğlum” de, Yakayım da bitsin şu dertler… |