YOKLUK GÖZÜN KÖR OLSUN...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Sevgili dostlar...
Bir kaç yıl önce dolandırılıp...Evimi...İki iş yerimi..Arabamı..Kısacası her şeyimi kaybetmiş ve yeni yeni toparlanmaya çalışırken...Geçen hafta da motosikletimi çaldılar...Hem de evimin önünden..Hem de güpegündüz.... Anladım ki imtihanım bitmemiş daha....Dün gece bu şiir döküldü kalemimden... Bir zaman zengindim daim kollardım Etrafımda olan cümleyi, cemi Karnı aç olana ekmek yollardım Katık da koyardım yanına hemi Bir vicdansız beni düşürdü dara Ne elde mal kaldı ne cepte para Bilmem ondurur mu beni bu yara Allah ıslah etsin o kalbi kemi Birden oyun bitti kapandı perde Parçalandım her bir parçam bir yerde Dost diye yoluma ölenler nerde Düşündükçe dinmez gözümün nemi Hoşuma gitmiyor gördüğüm resim Bal tutup parmağı yalar bir kesim Ben feryat etsem de duyulmaz sesim Böyle geçip gider ömrün son demi Kimisi çöplükten rızkını arar Kimi ne yiyecek veremez karar Sanki yerli malı sağlığa zarar Dışardan getirtir fino’ya yemi Bir tarafta cebi para dolanlar Bir tarafta borçtan saç baş yolanlar Babaları vekil, bakan olanlar Milyon dolarlara alırlar gemi Yine beni üzdün yine azdırdın Adeta iğneyle kuyu kazdırdın Yine bana uzun uzun yazdırdın Yokluk senin gözün kör olsun emi 17.02.2008 Manavgat . |