HOŞÇA KALIN YARINLARIM...
Kaçışa odaklı belki de
Ölesiye tedirgin etse de o bağnaz sancı Kıvrandırırken bağrında Öksüz bir çocuğun iç çekişi kadar mubah Ve acımtırak gecelerin silik gölgesi Hanidir uzağında Hanidir ötelenmiş Örselenmenin de ötesi. Anlam bulmaz yılgılarım depreşirken Karanlığın bağrında biteviye Ve yorgun bedenim eşlik ederken Şu kahrolası zihnim bulamaz iken Tek çıkış noktası. Sığınmak ya da sığdırmak kadar olası Sığıntı ve onca ön yargı Dizilmiş iken önümde pervasızca. Hanidir sormadım da nedendir. Dizdim tek tel notaları Si ile başladı ve dondu do esefle kınarken Sol anahtarını. Nicedir yanımda dost bildiklerim Major, minör Nerede kırık güftelerim. Sustu gitar, ağladı keman Hicaz makamında Eşlik ederken gözyaşlarım Anıların kucağında ve Usul usul okşarken saçlarımı Sığınmış iken annemin şefkatli kollarına. Bariz bir yanılgı benimki Hanidir dost bellediklerim Olmadığı kadar uzağımda Gecenin güne hasreti nasıl ki bitimsiz Yürüdüm gündüz gece kalsam da mecalsiz. Soluk yüzüm, ela gözüm Feri söndü çoktan Karıştım yaşlara, karıştım sonsuzluğa Yine yoktum, yine yoktun. Ey, kifayetsiz sancılarım Her gün doğdum, Her gün öldüm İçindeyim ezelden Bu kısır döngünün. İnanmaksa, en alası Susmaksa razıyım düşen payıma Dünden asılı kaldım Kırıkların tam ortasında. Hoşça kalın yarınlarım Bir gün buluşmak adına… |
hep kaybolur
Bir ana kalır
Yaşıyorsa başımızda...
Güzel şiir için kutluyorum Kızım.