SON BİR DEFAUzansam yanına Ellerin mavzerim Dudağının kıyısında uçuklu bir düş Ayrılık savaşından kaçan gözyaşlarını öpsem Birkez olsun güldüğünü görsem görsem ... Hangi düş sürükler bizi bu damsız Ütopya’ da O uykunun saçlarına ipek örgüler örsem Süt kesiği tenim, kuşlar kusuyor beni Yakıyor gece, güneşe denk düşmeyen her yerimi Denizdim ben senden evvel Rüzgâr içti hiç sormadan yelkenimi Acı çekmeden yere düşen kuru yaprak titriyorum avucunda bak! Yorulsa sularımda bu us Çözülsem sorgusuz buz tutan yaramdan taşsam uzun uzun Üşüsem üşüsem ... Gözü yaşlı serçe gibi hani Kalakalsam şu ateş tüküren şöminenin bir bacağında uyusam ... Yarasından utanan bir kız çocuğuyum Nerde kanadım ben? Çoktan unuttum acıdığımı Vurulduğum yerden sızacaksın utanmasan Tutunmasam Beni de düşüreceksin kıyından Büksem sana meylederek kendimi, çekinirsin sarmaktan En fazla ne kadar yer kaplarım ki yanında? Gece yalan, gece öfke, gece sis Bir odamız olsa perdesiz, dar bir yastık, bir cacala İçsek yıldızları usuldan Kaçsak geceye yakalanmadan Gölgeler dans etse seni izlediğim yerde Gözlerimi kıskansam her üstüne düştüğünde Onların arasına karışsam Sesini duyduğumda Kendimi de bulsam Yabancı sayma beni Bin ömür katıkken yüreğine Zaten bir kolsuz bebeğimdi sevenim çıkarsız biri de sen ol ne çıkar ki? Bir geceye bir ömür sığmasa da Yeter düş olmaya içimdeki ayaz Sabah düşünce düşlerimizin çatısına Kaçarız yalın ayak son bir defa ... Gülşah Gayret Tekirdağ |