Özlem...!
Yarım yamalak verdi,ne istedimse Felek
Tırmandım yokuşları,düşüp emekleyerek Halbuki her şey orda,hazırlanmış duruyor Ama o hazırları,almağa yürek gerek Arkama hiç bakmadan,yürüyecektim sözde Cesaretim kayboldu,umut kalmadı özde Hangi dala tutunsam,kırılıpta çürüyor El alem dağ aşarken,bense kayboldum düzde Ansızın akla gelen,biri var ise eğer Yalnızlaşırsan o an,demek sevmişsin meğer Kalp Yelkovan göz Akrep,tik tak tik tak vuruyor Zamanla yarış başlar,ama sevmişsen değer! Işte bu yalnızlıklar,gece Cellat kesilir Ecel olur göğsünde,her nefesinde bir bir Bir cigara molası,bile o an yoruyor Cehenneme dönüyor ,yaşadığın o şehir Özlemin çelme takıp,sevincimi boğarken Sen dolu ateşlerde,yanarım sabah erken Karanlıklar o an da,güneşi kavuruyor Katran karası hazlar,beynimi terkederken Saat dördü vurunca, bana ağlıyor gece Mısralarım kanıyor, damlıyor hece hece Mordan siyaha renkler, darağacı kuruyor Kutlanıyor infazım, çözülüyor bilmece karapece |