UNUTULMUŞ ÇOKTAN
Mesuliyet mi muaf tutulduğun
Muafiyet mi mesul kılan… Kırık dişli bir tarak kadar işlevsiz, Yontulmuş bir düş belki de Asla evrim geçirmemiş. Meziyet ötesi Dipsizliği devinimin Ne varsa top yekûn imtina ettiğin. Bir yasa, bir infaz Suçlu, hâkim ve savcı Hepten aynı insan. Bir kadın kadar kıvrak Ötelenmiş, emsalsiz Zincirle bağlanmış basiretin. Makamı olmayan bir şarkı Makamını yitirmiş kim varsa. Ayağı kırık bir sandalye Oturmaya tenezzül dahi etmediğin. Onca satır arası muhalif düşüngeç Kalemin esir kıldığı Bariz ve yeknesak bir süreç kadar Kısıtlı ve çevreli. Bin bir yargıyla Sonun geçiştirilirken biteviye. İşte tam vakti Sildim kara tahtayı Sırra kadem basmış onca anı Unutulmuş çoktan Ne yalın ne de sıradan. |
Kimisi anımsansa bile ayrıntısı bilinmez.
Ama öyle anılar vardır ki
Asla silinmez.
Kutluyorum güzel şiir için...