Yani Berkin'im, sapanını bize emanet,
Ah!
be çocuk, ben sana gittiğin gün, darılmak istedim ama, darılamadım, ve yine, aynı gün sarılmak. İstedim ama, sarılamadım... Biz o gün, seni bir kez daha kucaklayıp, bir deri bir kemik kalan bedenini, son kez kucaklayıp, sana, benim türküm dediklerinden, sen gibi, ezgiler söylemek istedik... Haykırmak, aşk ile, isyan etmek istedim, ben o gün çok şey istedim, ve kara gözlüm, o gün, istediğim hiç bir şeyi yapamadım... Gözlerim dondu kaldı, sarılamadım, bırakıp gittin diye darılamadım, belki haberin olmadı, sen gittin, ben aşk ile hala oradayım, ayrılmadım, asla da ayrılmayacağım... Yani Berkin’im, sapanını bize emanet, kalleş okan hayatta, insan sarılamadıklarını unutmuyor, unutturmuyor!.. Atilla Yüceak Ocak 2015 Araştırmacı Yazar -Şair |