GÖNÜL
GÖNÜL
Enginlerden bakıp ufka uçardın Şimdi sahillere indin mi gönül Rüzgar olup fırtınayı kapardın Şimdi kıyılara vurdunmu gönül Bir gemi sahilde sessiz duruyor Dalgalar kıyıya hınçla vuruyor Son gemi limandan kalkmış gidiyor Şimdi rıhtımlarda kaldın mı gönül Yüce dağ başında kardın borandın Rüzgarın sesine aşkı sorandın Hicran yarasına derman sarandın Şimdi dertlerinle kaldın mı gönül Baharlarda gonca gonca açardın Bülbül gibi daldan dala uçardın Sevda pınarından sular içerdin Şimdi susuz kalıp yandın mı gönül Şu yalan dünyaya nükte katardın Gençlik harmanında hava atardın Ahiret yolunu bilmez yatardın Şimdi musallayı gördün mü gönül. Yüksel AKDEMİR. |