GÜNEŞ DAĞI AŞIYOR
GÜNEŞ DAĞI AŞIYOR
Baharın çiçekleri gonca gonca açarken Kar çökmüş üzerine içim ondan üşüyor Huzur beni terkedip hayallere uçarken İçerim kan ağlıyor hüzün tene düşüyor. Gönlümün hicranları üst üstüne yığılmış Hazan rüzgârı vurmuş yeşil dalım eğilmiş Menzile varamadım belki nasip değilmiş Geçmiş vuslat zamanı güneş dağı aşıyor. Namerde köprü kurdum insan olduğum için Dostluk bağına girdim gülü bulduğum için Garibana dost oldum lokma böldüğüm için Kalpten bakan görüyor kör cahiller şaşıyor . Sağ elim durmaksızın sol sineme vuruyor Umutlarım yorulmuş günden güne eriyor Vicdanım ile nefsim hergün cenge giriyor Bu dünya bir imtihan Yüksel nere koşuyor. Yüksel AKDEMİR.. |