Yagmur ve Gül
sen varya sen
bilmiyorsun ki yaşadıgım bu kente yoklugunda ne hallerdeyim her yagmur yagdıgında gelecegim diyerek gidişin gelir aklıma yagmur yagar çiselenir gözlerim karışır özlemin yagmurla birlikte damlalarima beni yalnız bırakmazlar kentimin yagmurlarıyla göz yaşlarim bulutlar toplanırlar benim gökgözümde onlar aglayınca bir ben islanırım tek başıma bu kentte saclarıma düşer damlalar bir de ellerime düşerken üzülme der gibi yıkar saclarımı okşar elimi yagmurlu bir günde bana bir gül vermiştin bir gülün kaldı bende kırmızı tek bir gül anısı olsun diye özlenle kuruttugum bir yapragını koparsam yagmurlu bir günde esen rüzgara versem sana getirirmi senden bana hediye gelen gül yine yagmurlu bir günde olsun benden sana hediye kendisi ulaşamasa bile kokusu ulaşırmı sana kokusundan tanırmısın senin bana verdigin o kırmızı gül oldugunu senden anı olarak yagmurlu günler kaldı birde kırmızı gülün özlemle kokladıgım atmaya kıyamadıgım hasretinden yandıgım seni hatırlayıp andıgım yagmuruyla aglayıp islandıgım bu kentte |
Kutluyorum güçlü kalemi
Yüreğin var olsun
______________________________________Saygılar selamlar