YOL BİTTİ/Uzun soluklu bir yol hikâyesidir aşk/ Bir kavşak da rastlamıştım gülümsemişti bana… Doru atta tüm ihtişamı ile eros memnun halinden Zafer kazanmış komutanın küstah gülüşü dudağında Kızıl gül goncası vardı elinde Biz yoksul yılların çocuklarıyız Yüreklerimizde başlar ilk devrim Direniriz kolay vazgeçmeyiz ‘bizim’ olandan Türkü tadındadır sevdalarımız Bir ihtilaldi inançsız usumuzda Somutla soyut arasında med cezirlerimiz Ruh beden ikileminde sancılarımız Babil’in bahçesinden çaldık elmayı Kaçımız düştük savaşımızda Kaçımız kaybetti kimliğini inançsızlığında Bir avuçtuk maviye boyayan gökyüzünü Henüz gri icat edilmemişti nasılsa Son kavşakta unuttuk davamızı Tüm masalların sonu değişti Boşuna bekledik kırlangıçları Bahara ermeden buz tuttu pınarlarımız Düştü erosun dudağından gülümsemeler Pişman tüm oklarından Hangi ihtilal vardı ki zafer nidasında Avuçlarıma bir damla gözyaşı bıraktı Üzgünüm AŞK Yol bitti… Hamiyet Göz |
Hangi ihtilal vardı ki zafer nidasında
Avuçlarıma bir damla gözyaşı bıraktı
Üzgünüm AŞK
Yol bitti
dedi mi şair
öyle olmuştur
Çok beğendim!
Tebriklerimle Hamiyet hanım