AH BE DOSTLAR YİNE EFKARLANDI GÖNÜL OTAĞIMİçimde koskocaman bu boşluk neyin nesi Ömür denen yapraklar nerede çürüdüler Söyleyin be dostlarım var mı bundan ötesi Mutluluklar benimle ne zaman yürüdüler Daha yanımda diye tutamazken o eli Göğsümü siper etsem dursa ayrılık yeli. Zamana karşı dursam sustursam kem sözleri Dönsem geçmiş günlere hatalarımı gömsem Kaybolmaktan korkmadan ararken o izleri Annemin memesini son bir kez daha emsem Günahsız çocukluğum öper mi dudağımı Eritir mi gönlümde kar dolu bu dağımı. Sıcacık bir yuvanın kapılarını açsam Kahkahalar kapıda karşıma yığılsalar Bir avuç gülücüğü ortalık yere saçsam Efkar olan köşeler korkuyla dağılsalar Düşler gerçeklerimi harman edip savursa İşte o an mutluluk ciğerimi kavursa. Derin bir nefes gibi sigaramı solurken Öksürükler içimi böyle kavuramazdı Özlemle ufuklara boş gözlerle dalarken Beni ayrı iklime böyle savuramazdı Sonsuz hasret selini derdest edip saklardım Kendi içime dahi özlemi yasaklardım. Belki de o yüzdendir durup durup of çekmem Ve sebepsiz boşluğu böylesi sorgulamam Yakışmıyor bilirim içimi böyle dökmem Bana gülen olursa inanın yargılamam Kendim ettim peşine kendim biçtim hasadı Kime hesap sorarım nasıl anarım adı. Ayvazım DENİZ Bu şiir benim için çok özeldi.. O yüzden de şiirimi güne taşıyan seçki kuruluna ve sayfama gelip nadide yorumlarını bırakan tüm gönül dostlarına candan teşekkür ediyorum. |