YAZGIYA İSYAN
Gök karanlık
Yeryüzü kanlı. Yıldızlar ağlamaklı için için.... Bebenin beşikte sallandığı , Yazgının ninnilerde fısıldandığı gün o gün. Bebe büyür. Soluğu buz, Gözyaşları sel . Ayazında gecenin emekler tezekli tarlalarda. Olduğunda koca delikanlı Ölümüne kara sevdasını, Vuslatını, Hiç oturmadığı okul sıralarını meze eder içki sofralarında. Der/ler ona alasın namuslu olanını Ayşe, Fatma farketmez.. Nurtopu bebelerin olsun yazgısı sana benzeyen. Kara sabanıyla toprağı eşeleyen yaşamının kıyısında Bir yanı yaşamı Diğer yanı haykırışları..... Okulu olmayan köyüne isyan. Anaya isyan. Babaya isyan. Yazgıya isyan. Nursel ÖZMEN-2006 |