Doğdun gözlerimize,
Doğdun yüreğimize.
Ayrılışın vakitsizdi hem de çok.
Vakitsizdi ayrılığın.
Bu yüzdendi hasretimiz
Alev alev .

Doğdun gözlerimize.
Mavisi gözlerinin
Sarısı saçlarının
betimsizdi ....

İleri derdi her daim ufka dalan gözlerin
Korku değmezdi bakışlarına.
Tarih seni konuşur seni yazardı.
Sendin güzel ülkemin ismini yeryüzüne kazıyan.

Çevirsem başımı gökyüzüne
Açsam sayfalarını kitapların bir bir
Betimsiz mavi gözlerindi gördüğüm çakmak çakmak .
Dolaşsam Anadolu’yu karış karış
Sen kokardı toprağım.

Sesimiz yükselir suskunluğumuzda
Özledik hem de çok diyerek
Haykırırız dağa taşa sana tanık ne varsa.
Biçare bir avuç yürek biçare.
Hem de çok.....

Ne zaman seni düşünsek süzülen kirpiğimizden damla damla yaş.
Ne zaman seni düşünsek bir umut bin umut yüreğimizde gizli.





Nursel ÖZMEN -2007