kirli çarşaf
Kirli çarşaf izlerimizde gördüm
Kendimizden kayboluşumuzu iç içe geçişimizi Islandığımız kendi yağmurlarımızdan içtiğimizi.. Duvarlar çatlamıştı haykırışlarımızdan, Senin sırtımdaki tırnak izlerinden…. Dudaklarımız çatlamıştı özlemimizden Senin uzak duruşlarından Islaklığının lekesi bizim çaresizliğimiz. Vücudunda gezinen ellerim, yüzümü kapatır oldu Anafora kapılmış zevk kalıntıları ve ben kaldık gecenin sonunda, Tamamıysa İçinde kaybolan yoldu… Kaçıştı bu yaşananlar soyuttan somuta indirgenen, Gizli bir örtüydü sevişmelerimiz, Aşkımızın depremini gizleyen. Farklı frekanslı bir sesti inleyişlerin kopuş çatırtısını bastıran. Artık tek asılı tablo, tek hayalimin tek duvarında Çarşafımızın kirli temiz lekeleri… |