şehvet
Yine mi senin anıların,
Kırmızı dudaklarınla çizilmiş cesedimin izdüşümünde, Parmak izi arayan şairlerin yansıması. Cinayetimin bir suçlusu yok ama nedenleri çok. Anlayan şair görebiliyor içyüzümüzü Bazen Haykırışların tırmalamalarını, şehvetin kalıntılarını Derin çığlıkların eşliğinde ve eşiğinde. Yatağımız mezarım oldu, İçtiğimiz sularla derinleşen. Bazende feryatları, zevkin sonunda gidişlerin soğuk tenini. Kısacık bir an gibi görünen yaşam ihtiyacı mıydı sadece derdin Oysa hep “kaybolmayacağım” derdin….. Ama… |
güzeldi
saygılarımla