SÜZÜLÜR GÖZYAŞLARIM
Süzülür gözyaşlarım;
Dinmek bilmez. Ağlamamayı öğrenemez yüreğim; Her gün yanar durur; Sönmek bilmeyen ateşler içerisinde. Sevmeyi de bilemedim; Sevilmeyi de bilemedim. Savrulup durdum; Bilmediğim diyarlarda; Bir başıma çaresizce. Uzaklardan belirdi masum yüzün; Ben olmuşum virane. Aklım başka yerlerde. Kendimi bilmediğim gibi; Seni de bilmiyorum. Neredesin? Ne hallerdesin? Yeni başladım acısını yaşamaya yokluğunun. Yabancı olmuşum sana; İçimde ki sevgiyi bilmeden. Senin duygularının; Senin aşkının; Senin sevginin; Katili olan benim. Süzülür gözyaşlarım; Dinmek bilmez. Ağlamamayı öğrenemez yüreğim; Her gün yanar durur; Sönmek bilmeyen ateşler içerisinde. Ah sen masum yüzlüm; Kör olan gözlerim; Şimdi görmeye başladı seni. Nafile yanarım ateşlerde. İsmini heceler dudaklarım; Sanki seni geri getirmeye yetecek gibi. AYKUT UYSAL |