Geçtiğimiz günlerde vefat eden Türk Pop Müziğinin duayenlerinden Kayahan’ın ölümü üzerine böyle bir şiir yazma gereği duydum.Çok sevdiğim çok beğenerek dinlediğim bir sanatçıydı.Vefa borcum olduğunu düşünerek bu şiiri kaleme aldım.

Merhaba usta;
Söylemek ve anlatmak istediğim çok şey var.
Boğazım düğümleniyor;
Kelimeler çıkmıyor.
Çok erken gittin usta.
Daha bana öğreteceğin çok şey var iken;
3 NİSAN sabahı aldım haberi.
Şaşkınlık ve arkası hüsran.
Usta öldü dediler;
İnanmadım inanmak istemedim.
Yarım kalan bestelerin,sözlerin vardı usta.
Sen söylerdin tatlı sesinle ben hep dinlerdim.
Şimdi ise gittin çok uzaklara;
Hep beğendiğim;
Her zamanda söylediğim;
Ben de yer edinmiş bir sözün var usta.
Yolu sevgiden geçen herkesle bir gün bir yerde buluşuruz.
Elbet bir gün usta;
Elbet bir gün;
Yolumuz sevgiden geçtiği için buluşacağız.
Sevmesini sen öğrettin bizlere;
O eşsiz güzel sesinle;
Söylemekte olduğun şarkılarınla.
Unutmayacağım seni usta;
Dualarımda olacaksın hep;
Sevmeyi öğrettiğin;
Şarkılarınla hatırlayacağım;
Yine o şarkılarınla unutmayacağım.
Kelimeler yetersiz usta biliyorum;
Zaten söylemek istediklerimi de söyleyemedim.
Yanında olamadım ama;
Dualarım hep seninle.
Vedaları hiç sevmem;
Senin sözünle noktalıyorum satırlarımı;
Sevgilerimi ve hüznümü ileterek;
Yolu sevgiden geçen herkesle bir gün bir yerde buluşuruz.
AYKUT UYSAL