Kıyan kıyana
*
Ölüm meydanlar da göbek atıyor Her kez bir birini, kıyan kıyana Güzel günler hayal oldu batıyor Ölmeden kabire koyan koyana * Çok insan aç gezer demez halini Kimi şaşkın oldu, arar yolunu Kimi maşa varken yakar elini Şu tatlı dünyadan cayan cayana * Garibim üstüne ararken yorğan Sonradan görmeler oldu kurulğan Bunalan boynuna takıyor urgan Cesedi cadde’ye yayan yayana * Şanslı yüzer gölde, yan gelir yatar Elbiseler alır giymeden atar Fakir bir lokmaya ömrünü satar Kıymeti bilinmez, sayan sayan * Zenginin yediği her gün tatlıdır Her şey kusursuzdur her şey katlıdır Su üstünde yaşar gemi- yatlıdır Şa şa’yı görünce ayan ayana * Ayaz da sokakta üşüyen bilir Acıyı, kederi yaşayan bilir Sırtına sarıpta taşıyan bilir Şeleği boynuna kayan kayana * İdare, idare gaz’da tükendi Bir gün gün etmeden yaz’da tükendi Ağzımız da tad yok tuz’da tükendi Balda zehir oldu doyan doyana * Leyla’ yım yazarken gam ile yazdım Çoğunu yaşadım, çoğunu sezdim Doydum olanlardan canımdan bezdim Mezarlıkta yer yok buyan buyana. .* 12.09.2014 Çorum /Uğurludağ Leylican & Leyla Yıldırım |
Ölmeden kabire koyan koyana
güzeldi