ne biçim sevmişim seni be
yağmur gibi
damla damla ama heryerini sevmişim
gözlerini hele ki
yeşil uçurumunu sevmişim
saçlarını
sarı sıcak güneşini
yanaklarını
sen kokan ovalarını sevmişim

ne biçim sevmişim seni be
rüzgar gibi
ellerindeki çizgileri
kalbinin üstündeki beni
kirpiklerini
saçında dans etmeyi sevmişim

ben böyle severken sen ne yaptın ?
saçlarını topladın
şemsiyeni açtın
atkını taktın
yüzünüde eğdin önüne
sen ne biçim sevmişsin beni be

güneşinden mahrum ettin yetmedi
ovalarımı çaldın
uçurum gözlerinden aşağı bakma eğilimimi
intihar sandın
oysa sana ölmekti bakışlarım
dansımı yarım bıraktım
esmiyorum gürlemiyorum artık
ne biçim sevmişim seni be

sen benim için havaydın
sensiz yaşayamazdım
artık havanda lazım değil
güneşinde
ovalarında lazım değil
elbet bir taş bulurum
bi taş kalpli bulurum
rahat olmaz belki ama
koynunu unuturum
alışırım
belki hızlı yağar o kalbide aşındırır
yontarım
sen bana ilk baharım derdin
ben artık son baharım
kendine iyi bak dört mevsimlik kadınım.