GİDERKEN BİLE HOŞÇAKAL DEMEYİ UNUTMADİM
Şimdi gidiyorsun
Ve bakmadan ardına Uzun yavaş adımlarla Ve birazda dargın geceye Bununda altını kalın kırmızı kalemle çizin Yazın üçüncü sayfalarda Gidiyorsun Şimdi kim tutsun beni Bizim Ankara da Geniş kaldırımlarda Sen artık yoksun Bir yanı kabuk bağlamış gecenin Bir yanı tümüyle yosun Sen hayatıma giren En güzel oropusun Hayrete düşüyorum ara sıra O dağlar güneşe küs O giden gemiler çoktan başka limanda Ve sen gidiyorsun Ben giderken bile HOŞÇAKAL demeyi unutmayan İnsanları seviyorum |