Umut bitince ,hayatta biter aslında,
Koybolursun bir boşlukta,
Hani hiç bir şey ’in önemi kalmaz ya
Öyle işte umutsuzluk,
Önce hep beklersin bir umut diye,
Beklersin... Beklersin...
Sabrına bağlıdır bu bekleyiş,
Ama yitirince inancını
Kaybedersin tüm imkanlarını
İnancın kalmaz artık
Yıkılırsın mahveder seni o umutsuzluk.
Eriyip bitirir insanı,
Aslında hiçbir zaman olmaz umut,
Ölüdür o ölüdür umut,
Sadece hayatta kalabilmek içindir
Bu zor hayata dayanabilmek için,
Tutunabilmek için hayata
Bir bahanedir umut.
Bazıları hiç yitirmez umudunu savaşır,
Bazıları yıkılır.
Hiç beklemediği bir an’da
Kalbini acıtır umutsuzluk,
Bütün umutlarını yitirince,
Boşu boşuna yaşıyormuşuz gibi gelir.
En kötüsüde o’dur,
Amaçsız bir hayat,
Umutsuz bir hayat.