SEVDA KOKUSU
Yine günlerden bir sevda kokusu
İçimi kaplayan o utangaçlık korkusu Bakamadım, Değdiremedim, gözlerimi gözlerine Oysa ne aşinaydım bir zamanlar Müptelası olduğum üzüm karası gözlerine Gülü sevmiş, dikene razı olmuştum ben bir kere Nasıl koparabilirdim ki, ’Koklamaya Kıyamadığım’ı Her kokusu bir hatıra kanatıyorken içimde Kan kaybımdın, nasıl dokunabilirdim ki sana Konuşamadım, lal oldu yüreğim Tek kelime dahi edemedim, onca diyeceğim varken Ya kelimeler yetersizdi, yada harfler dilsiz Tenha olmuştun aşkın gölgesinde, dilim sessiz Anlatamadım, seni şarkılarda andığımı Zamanın seni unutturdu sandığımı Diyemedim Sensiz günaydın olan sabahlara Ve yine sensiz iyi olan gecelere düşmanlığımı Anlatamadım Öyle özledim ki, diyemedim sana olan hasretimi Okuduğum sevda masallarında seni hissettiğimi Dinlediğim aşk şarkılarında seninle duygulandığımı Günlerce ikimizin yerine döktüğüm gözyaşlarımı Uykusuz kaldığım gecelerimi anlatamadım Diyemedim, özlediğimi, özlediğime Giderken yakıp yıktığın bu şehri şimdi yeniden kuruyorum Olur da gelirsin, olur da yine seversin diye Elvedaları bizim için kaldırmıştık tedavülden Yad olmuştu yadeller, ayrılık yoktu kitabımızda Nasip değilmiş deyip kopardın bir bir sayfaları Olsun be gülüm, canın sağolsun Karşılaştık yine ansızın karşı karşıyaydık yine İkimiz de bilemedik ne yapacağımızı Birer acemi aşıktık, ya da acemi eski aşıklar Sadece geçip gittik usulca sokağımızdan Tıpkı daha önce senin gidip Benim de kendimden geçtiğim gibi Geçip gitmiştik öyle sevdanın kıyısından |