Dün Gece
Kıyamet denilen bu imiş demek
Dünyanın sonunu gördüm dün gece Tadını kaybetti soframda yemek Bir iken yüz oldu derdim dün gece Dinmek bilmiyordu kalpte sızılar Sinemde yapıldı bütün kazılar Tükendi sevdaya olan yazılar Aşkın defterini dürdüm dün gece Gözümün önüne inince perde Bir ateş hissettim yürekte serde Hareket etmeden olduğum yerde Diyardan diyara sürdüm dün gece Nasıl da bir anda tükendim bittim Doğup büyüdüğüm yerlerde yittim Hasret hançerini kalbime ittim Göğsümü ortadan yardım dün gece Birdenbire akıl baştan dağıldı Ağır yük altında boynum eğildi Bulunduğum o yer dünya değildi Başka alemlere vardım dün gece Karanlık çöktükçe derdim seçildi Gözyaşlarım zehir oldu içildi Kalpte büyüttüğüm birden küçüldü O´nu da yerlere serdim dün gece Ne bir hayal kurdum ne düşe daldım Siyahi boyumun ölçüsün aldım Öyle bir hâldi ki şaşırıp kaldım Ah edip dizime vurdum dün gece Hasan Ilter |
Babam ÇETE’deydi, ÇETE'ydi...
Toros’lar da ki gençliğini,
Fransızları, Almanları ve İtalyanları
Toroslar da mezara gömerek geçirdi !
Onlardan geri aldılar bu çileli ülkeyi
Bugünün gençliğine hediye etti !...
Yüce Meclis o günlerin kahramanlarını aleni övdü,
Ve hepsini de İstiklal Madalyasına layık gördü…
Babam’dan bilirim ki,
Toroslar da kıran kırana döğüşen ÇETE’lere
Kahraman denmişti ve de öyleydi…
Gazi Antep, İslahiye, Kahraman Maraş,
Adana ve oraların tüm yöresi
Zaten kimi şehit, kimi de gazi !...
Özgürlüğümüz, onurumuz,
Hepsi o kahraman ÇETE’lerin eseri…
---- 28.12.204 - Fethiye
İsmail Hakkı GÜRCANOK (ONATCA)
------------- Bir gönül dostunun şiiriyle selamlıyorum iyi insanları...