SEBEP SENSİNSenin yüzünden değil mi gece karabasanlarla uyanmam sen değilmisin tek sebep yarasalarla akrabalığımın onlar gibi hayaline asılıp kalıyorum yaşamak adına.. Bir annenin koynundan alınan kuzu gibiyim biraz güzel bir hava görsem bacaklarım dolanarak sekiyorum hayata ama hep yetimliğim yüreğimin ucunda ur gibi duruyor dokunduğun an bütün vücudumu saracak. Ölümden korkmuyorum sensiz olmaktan daha kötü ne olabilir? yalnızlık ölmekten de zor sürekli yanımda elimi tutmuş bırakmıyor öyle soğuk ki hayatımın duvarları gibi ne kadar anı asmaya çalışsam da ısınmıyor en çok geceleri geliyor yanıma en çok o acıtıyor gözlerimi ağlamıyorum ama sadece gözlerimi yakıyor ya işte o ağır gelyor gururuma. Odam bir mezar kadar sessiz eskiden müziğin dansettiği yüreğim şimdi rahleye kapanmış başında ayrılık örtüsü gözlerine kadar inmiş dua ediyor sabah namazına kadar camı açmaya bile takati yok. Kalbimde yetimliğim ayak parmaklarına kadar sancırken inliyorum sadece kangren olmasın diye arada deşiyorum irinler yatağımı kirletse de iltihap boşalana kadar sürecek böyle her gece bu işlem tekrarlanırken dudaklarıma yapışan adını dilimin yardımıyla söküyorum yerinden dişlerimle çiğnerken sevda türkünü inceden bir kan sızıyor içime kokusu burnumda sen gibi. Ayvazım DENİZ |