K Ü Ç Ü K K I Z
Yüksek dağların baktığı derin vadilerde
Adım adım Aradı çıplak ayaklarıyla Hırçın denizi de yordu Başını yana eğdiği bakışlarıyla Fazlaydı on dördünde Vona’ya Otuz sekizinde yeryüzüne Yürüdü yürüdü gitti Umuruma gelmez dediklerinin Ardından geleceklerini bilmeden İçinden geçtiğimiz boş dünyada Akşamların kendini tükettiği şu anda Çok yoruldun k ü ç ü k k ı z On dördünden otuz sekizine ne çok yolculuk Yaşlandığını gördüğün aynada Bırak aralık kalsın dudaklarının arası Bir dokunuş sessizlik Bir dokunuş daha kükrercesine İlk öpücüğü tekrar vermek için Lâ Lâ Lâ |